Pages Menu

Categories Menu
Estragon w kuchni - jak go używać?
Estragon – uznanie na świecie
Europejskie kuchnie bardzo często korzystają z tej aromatycznej rośliny. Mistrzowie kulinarni pochodzący z Francji ukoronowali tą roślinę mianem „króla
Rekreacja na terenie ogrodu
Współczesne tarasy coraz częściej stanowią przedłużenie przestrzeni wypoczynkowej salonu. Jak je aranżować, by spełniały oczekiwania użytkowników? Z pewnością nie powinno w nich zabraknąć wygodnych
Ser kozi i owczy - 2 nowe produkty, które warto włączyć do swojej diety
Polski konsument jest przyzwyczajony do mleka krowiego i wytwarzanych z niego produktów, w tym serów. Coraz częściej jednak tradycyjne sery zastępuje
Jakie są najlepsze ćwiczenia na odchudzanie?
Żyjemy w czasach, w których wszyscy mają nadwagę i są otyli. Ludzie stają się otyli z różnych powodów. Niektórzy ludzie są otyli z powodu braku odpowiedniego odżywiania, podczas
Jak utrzymać zgrabną sylwetkę? 5 porad dla początkujących
Rozpoczęcie przygody ze zdrowym, aktywnym stylem życia może być wyjątkowo trudne. W końcu dla wielu z nas aktywność fizyczna jest uciążliwa i męcząca, a sama dieta
Kurs trener personalny - trening personalny Warszawa Wilanów
Nadprogramowe kilogramy sprawiają, że z trudem patrzysz w lustro i nie wiesz co z tym zrobić. W artykułach prasowych oraz programach telewizyjnych poświęconych
Zioła suszone czy świeże? Sprawdź czym się różnią
Zioła towarzyszą człowiekowi od wieków. Wykorzystywano je nie tylko podczas gotowania potraw. Wiele ziół do dziś wykazuje działania lecznicze, wspomagające naturalne procesy

Posted by on wrz 2, 2017 in Zioła lecznicze |

Berberys

Berberys (Berberis L.) jest rodzajem z rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss). obejmującym 175 gatunków. W stanie dzi­kim występuje powszechnie w europejskiej części ZSRR, Europie (prócz Grecji), na Kaukazie Północnym oraz w górach Azji Środ­kowej i Południowo-Zachodniej; uprawia się go w Hiszpanii, Gre­cji i w Alpach. Miczurin wyhodował berberys z jagodami bez nasion. W USA niszczy się berbe­rys jako drugą roślinę żywicielską patogena rdzy źdźbłowej zbóż — grzyba Puccinia grami- nis. W ZSRR od roku 1934 za­broniono sadzenia berberysu w rejonach zbożowych. W medy­cynie radzieckiej wykorzystuje się dwa gatunki: berberys zwy­czajny i amurski.

Berberys zwyczajny jest rozgałęzionym krzewem do 3 m wysokości, z żółtymi kwiatami osadzonymi pojedynczo lub zebranymi w grona. Owoc — podługowata, jaskrawoczerwona jagoda z 2—3 nasionami. Kwitnie w maju — czerwcu, owoce dojrzewają we wrześniu — październiku.
Owoce zbiera się przed całkowitym dojrzeniem, ponieważ dojrzałe są bardzo miękkie i łatwo ulegają zgnieceniu. Dla potrzeb domowych przesypuje się owoce cukrem i przechowuje w chłodnym miejscu, a także suszy na słońcu, w piecu lub suszarni. Owo­ce berberysu zawierają do 5% cukrów, 6,5% kwasów organicznych (głównie jabłkowego), witaminę C (150 mg%), witaminę E, karoten i pektyny; nasiona — 15% tłuszczu.
W starożytności drewno berberysu było powszechnie stosowane w stolarstwie i tokarstwie. Z soku owoców otrzymuje się czerwo­ny atrament, z młodych liści sporządza sałaty, z całych owoców zaś — potrawy dietetyczne, soki, wody owocowe, syropy, kwas, wina, likiery, nalewki, konfitury i dżem. Przemysł cukierniczy używa jagód berberysu zamiast cytryny i octu. Czeskie wino ber­berysowe zaleca się przy zaparciach, bólach głowy i dyfterycie.
Jako roślinę leczniczą stosowali berberys już mieszkańcy starożytnego Babilonu i Indii. W wiekach średnich wykryto dodatnie działanie berberysu przy żółtaczce i malarii. Owoce doskonale gaszą pragnienie i pobudzają apetyt; w lecznictwie ludowym stosowane są jako środek żółcio- i moczopędny. Sok działa lekko przeczyszczająco