Dziurawiec
Do rodzaju dziurawiec z rodziny dziurawcowatych należą wieloletnie, rzadziej roczne, rośliny zielne, półkrzewy i krzewy. Obejmuje on około 200 gatunków występujących głównie na obszarze śródziemnomorskim; w ZSRR rośnie 51 gatunków. W celach leczniczych wykorzystuje się dziurawiec zwyczajny (H. perforatum L., 2n = 32), bylinę o cienkim, silnie rozgałęzionym kłączu. Spotyka się go w Europie, Azji Zachodniej, Chinach, Ameryce Północnej i Afryce Północnej; w ZSRR prawie wszędzie (z wyjątkiem rejonów północnych i północno-wschodnich) na suchych łąkach, pagórkach, w zaroślach, na polanach i skrajach lasów oraz na odłogach. Czasem zachwaszcza pola uprawne. Uprawiany jest w obwodzie moskiewskim. Dziurawiec ma łodygi wysokości 30—100 cm, nagie, okrągławe z dwoma podłużnymi żebrami, u góry rozgałęzione, liście naprzeciwległe, siedzące, podługowatoowalne, całobrzegie, z licznymi przeświecającymi gruczołkami. Kwiaty promieniste, złocistożółte z czarnymi paskami, zebrane w szczytowe podbaldachy. Działek i płatków 5, pręcików 50—60 w 3 wiązkach, słupek 1 z trzema szyjkami. Masowe kwitnienie od drugiego roku wegetacji (pojedyncze rośliny kwitną w końcu pierwszego roku) przypada na czerwiec — sierpień. Kwiaty zapylane są krzyżowo przez owady pszczołowate (Apidae), gąsieniczniki, czasem motyle i chrząszcze zjadające pyłek (możliwe jest również zapylenie własnym pyłkiem, ale także dzięki owadom). Nasiona dojrzewają we wrześniu. Owocem jest trzykomorowa, wielonasienna torebka pękająca wzdłuż trzech przegród. Nasiona drobne, ciemnobrązowe, podługowate. Masa 1000 nasion 0,10—0,11 g. Znaczenie gospodarcze i lecznicze. Dziurawiec stosowany był w celach leczniczych już w najdawniejszych czasach. Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w starosłowiańskim grodzisku Biskupin, które istniało przed 2500 laty, znaleziono resztki 20 roślin leczniczych, a wśród nich dziurawiec. Na Rusi uważano dziurawiec za ziele leczące 99 chorób. Na rozkaz cara Michaiła zbierano na Syberii dziurawiec, suszono go, rozcierano na mączkę
Najnowsze komentarze