Pages Menu

Categories Menu
Zupy krem z buraków.
Zupy krem to świetny pomysł na pyszne, sycące danie. Jedną z takich propozycji może być krem buraczkowy.
Przepisy na zupy krem z buraczków.
1. KREMOWA ZUPA Z BURACZKÓW.

Składniki:

- 2 duże
Kurs trener personalny - trening personalny Warszawa Wilanów
Nadprogramowe kilogramy sprawiają, że z trudem patrzysz w lustro i nie wiesz co z tym zrobić. W artykułach prasowych oraz programach telewizyjnych poświęconych
Jak utrzymać zgrabną sylwetkę? 5 porad dla początkujących
Rozpoczęcie przygody ze zdrowym, aktywnym stylem życia może być wyjątkowo trudne. W końcu dla wielu z nas aktywność fizyczna jest uciążliwa i męcząca, a sama dieta
Spalacze tłuszczu: odchudzanie Szczecin
Im bliżej wiosny i lata tym więcej pieniędzy wydajemy na suplementy i tabletki wspomagające odchudzanie. Wielu nawinie jednak wierzy, że wystarczy same regularne przyjmowanie tabletek
Odżywki: activlab, Beta Alanina
Jednym z najbardziej popularnych środków na odchudzanie jest produkt odżywki activlab. Wszyscy doskonale wiemy, że nasze mięśnie w głównej mierze składają się z białka. Jeśli więc chcemy
Urządzenia siłowni zewnętrznych: Kraków siłownie
Dla wielu spośród nas siłownia to zamknięte pomieszczenie, wypełnione spoconymi mężczyznami z całą masą profesjonalnego sprzętu. Tak jednak nie musi być. Coraz częściej
Zioła suszone czy świeże? Sprawdź czym się różnią
Zioła towarzyszą człowiekowi od wieków. Wykorzystywano je nie tylko podczas gotowania potraw. Wiele ziół do dziś wykazuje działania lecznicze, wspomagające naturalne procesy

Posted by on wrz 4, 2017 in Zioła lecznicze |

Konwalia majowa

Konwalia majowa jest byliną z rodziny liliowatych , wysokości 15—25 cm. Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów: convallis — dolina i eirion — lilia. Nazwa gatunku znaczy „kwitnąca w maju”. Konwalia rośnie dziko w Europie, Azji i Ameryce Północnej; uprawiana jest w Europie Zachodniej i USA.
Kłącze konwalii majowej jest długie, czołgające się, rozgałę¬zione, z licznymi korzeniami w węzłach. Liście odziomkowe 2—3, jaskrawozielone, eliptycznojajowate, zaostrzone, o unerwieniu rów-noległym, na długich ogonkach. Kwitnie w maju — czerwcu od’ 3—4 roku życia. Kwiaty zapylane obcym pyłkiem przez pszczoły i trzmiele, ale możliwe jest samozapylenie. Łodyga kwiatonośna z błoniastymi łuskami u nasady, trójkanciasta, u góry łukowato wygięta, zakończona jednostronnym, luźnym gronem złożonym z 6—10 białych kwiatów. Pręcików 6, słupek 1. Okwiat dzwon¬kowaty o 6 odgiętych ząbkach. Owocem jest kulista jagoda bar¬wy pomarańczowoczerwonej. Nasiona kulistojajowate, jasnozie¬lone. Masa 1000 nasion 20 g.
Wszystkie części rośliny zawierają glikozydy nasercowe (kon- walatoksyna, konwalozyd, konwalatoksol, konwalamaryna i in.), flawonoidy, saponiny, olejek eteryczny, asparaginę i inne substan¬cje czynne biologicznie. Działaniem leczniczym odznaczają się gli¬kozydy zbliżone budową chemiczną do glikozydów naparstnicy, a pod względem aktywności podobne do strofantyny (zawartość glikozydów około 0,1%).
Preparaty konwalii majowej (nalewka, wyciąg suchy, Korgli- kon, Konwallatoksin, Konwazid) * stosowane są do leczenia cho-
W Polsce ziele konwalii wchodzi w skład mieszanki ziołowej Cardiosan, służy do otrzymywania wyciągu suchego (drażetki Convafort), do izolowania konwalatoksyny i oczyszczonego zespołu glikozydów oraz do sporządzania Tincturae Convallariae, która z kolei wchodzi w skład preparatów płynnych Cardiol, Kelicardina, Neocardina i Guttae cardiacae.
Preparaty konwalii wolno stosować tylko na zlecenie lekarza.
Chińskie lecznictwo ludowe stosowało od najdawniejszych czasów korzeń konwalii majowej w chorobach sercowo-naczyniowych. Naukowa medycyna stosuje konwalię od 1881 r. .
Konwalię jako roślinę cieniolubną uprawia się w sadach lub pod osłoną lasu, na wilgotnych, lekkich, luźnych, żyznych glebach. Rozmnaża się ją za pomocą kawałków kłączy (długości 5—8 cm) z dobrze wykształconymi 1—2 pączkami wierzchołkowymi. Przed sadzeniem stosuje się 20—40 t obornika lub kompostu na 1 ha. Kłącza sadzi się wczesną wiosną lub jesienią na głębokość 3—4 cm w rzędy odległe o 50—60 cm. Pielęgnowanie po¬lega na spulchnianiu i odchwaszczaniu gleby.
Zbiór przeprowadza się na początku kwitnienia, ścinając nożem lub nożycami grona u samej nasady (surowiec drugiej jakości) lub obrywając ręcznie same kwiaty (surowiec pierwszej jakości). Surowiec suszy się rozpostarty bardzo cienką warstwą w suchych, wietrzonych pomieszczeniach lub w szopach, często mieszając, albo w suszarni w temperaturze 60—70°C. Pakuje się go, utłacza- jąc, w worki lub bele. Okres przechowywania — do dwóch lat.