Substancje pochodzenia roślinnego działające antymitotyczne

Należą tu: kolchamina -alkaloid wyodrębniony z bulw dwóch gatunków Ziemowita (Colchicum autumnale i C. speciosum), win- blastyna i winkrystyna, występujące w gatunku Catharanthus roseus, oraz podofilina z korzeni Podophyllum peltatum i innych gatunków Podophyllum, a także z jemioły.
Pod względem właściwości farmakologicznych kolchamina jest zbliżona do kolchicyny, ale mniej toksyczna. Odznacza się działaniem antymitotycznym. Winblastynę stosuje się w ogólnych postaciach ziarnicy, mięsaku limfatycznym i mięsaku siateczkowym oraz przewlekłych białaczkach szpikowych. Winkrystyna jest zbliżona do roślin zawierających aktywne substancje antymitotyczne należą także: Acnistus arborescens, Acronychia baueri, Camptothe- ca acuminata, Elephantopus elatius, Guttirrezia sarothrae, Mayte- nus trichotomus, Rumex hymenosepalus, Solanum dulcamara, Stephania hemandifolia, Thalictrum, Tylophora, Bamboo i in. W Związku Radzieckim źródło surowca mogłyby z wymienionych roślin stanowić: Rumex hymenosepalus, psianka słodkogórz (Sola­num dulcamara) i bambus (Bamboo). Prowadzone są farmakologi­czne badania glikoalkaloidów gatunków ziemniaka dzikich i upraw­nych.żona mechanizmem działania do winblastyny i kolchaminy. Podofilina blokuje mitozy w stadium metafazy. Działaniem przypo­mina kolchicynę. Stosowana jest jako środek pomocniczy przy brodawczakowatości krtani i brodawczakowatości pęcherza moczowego.